Ένα δίδυμο φωτιά... (Ford Focus RS MK2)
Με τον παραπάνω τίτλο, σε κάθε άνθρωπο, μπορεί να έρθουν διαφορετικά πράγματα στο μυαλό, όμως εδώ θα επικεντρωθούμε σε δύο οδηγούς που απολάμβαναν τα αυτοκίνητά τους...
Ας τα πάρουμε όμως, από την αρχή...
Η αγαπημένη μου διαδρομή στην Αττική, είναι τα Λιμανάκια!
Είναι μία πολύ όμορφη και συνάμα απαιτητική διαδρομή που αν την κάνεις "σβέλτα" (δε θα πω γρήγορα, γιατί δεν είναι πίστα, αλλά δρόμος που κυκλοφορούν πολλοί άλλοι, μαζί με εμάς!), μπορεί να σου δώσει μεγάλη απόλαυση (εμένα τουλάχιστον σίγουρα)!
Κάποια Κυριακή πρωί λοιπόν, είχα πάει με το παλιό μου αυτοκίνητο (ένα Ford Focus MK1 1.8, για το οποίο θα μιλήσω σε άλλο post ξεχωριστά) για οδηγική απόλαυση και nirvana..
Όσο πιο πρωί, τόσο πιο καλά (να μην έχουν ξυπνήσει οι υπόλοιποι και έχουν βγει στο δρόμο, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο άδειος και απολαυστικός)!
Όσο πιο πρωί, τόσο πιο καλά (να μην έχουν ξυπνήσει οι υπόλοιποι και έχουν βγει στο δρόμο, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο άδειος και απολαυστικός)!
Στο γυρισμό (αφού έχω ήδη απολαύσει τη διαδρομή) ακούω κάποια αγριεμένα "εργαλεία" να φυσάνε και να ξεφυσάνε... Τι έχουμε εδώ..;;
Βλέπω δύο Ford Focus MK2 RS (ένα πράσινο και ένα λευκό), να γρυλίζουν και να ξεφυσάνε με μανία, σα λυσασμένα, έτοιμα να σε δαγκώσουν...
Ακουλουθώ για λίγο (ώστε να τα δω και να τα ακούσω, όχι για κάτι άλλο, προς Θεού..), αλλά γρήγορα χάνονται στον ορίζοντα πυροβολόντας...
Κάποια στιγμή, στο φανάρι της Γλυφάδας, πετυχαίνω το ένα (το λευκό αν θυμάμαι καλά.. ή το πράσινο.. τι σημασία έχει..;), του κάνω νόημα και κατεβάζω το παράθυρο.
Ο οδηγός του κατεβάζει και αυτός το παράθυρο και ήταν ευγενέστατος (πολύ ευχάριστο αυτό, γιατί συνήθως όσοι έχουν ωραία "εργαλεία", είναι σχεδόν πάντα σνομπ και "ιστορίες", λες και τους χρωστάς...). Ακολουθεί ο εξής διάλογος:
- Πολύ ωράιο! (με χαρακτηριστική κίνηση χεριού)
- Σε ευχαριστώ πολύ!!
Κάτι είπαμε για άλογα, δε θυμάμαι ακριβώς, μάλλον φόραγαν και κάποια "ψιλά" πραγματάκια (κανά 350άρι άλογα αν θυμάμαι καλά απέδιδαν).. Και ο διάλογος καταλήγει ως εξής:
- Φτάσαμε με το φίλο μου μέχρι το Σούνιο! Αυτό είναι το "ελιξήριο" μας (δε θυμάμαι την ακριβή λέξη που χρησιμοποίησε, βάλτε εναλλακτικά "χάπι", "τονωτικό", "δυναμωτικό" και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε που χαρίζει ζωντάνια και χαρά)!
Το κάνουμε κάθε Κυριακή! Μας κρατάει ζωντανούς! Ξοδεύουμε λίγο παραπάνω βενζίνη (αλίμονο, αυτό έλειπε..), αλλά το ευχαριστιόμαστε και αξίζει!
Θέλω να τονίσω εδώ, ότι παρόλο που πήγαιναν "ψυχωμένα" στην προηγούμενη διαδρομή (φαντάζομαι και μέχρι το Σούνιο, έτσι θα πήγαιναν και θα γύρισαν..), στη Γλυφάδα που ήταν κεντρικό σημείο με κίνηση, πήγαιναν πιο αργά και συντηρητικά και από εμένα!
Τους παραδέχτηκα (και ζήλεψα με την καλή έννοια πάντα)!! Όχι μόνο είχαν καλά "εργαλεία", αλλά ήξεραν και να τα χρησιμοποιούσουν σωστά και να τα ευχαριστηθούν! (τι καλύτερο από το να απολαύσεις ένα Ford Focus MK2 RS, ένα από τα κατεξοχήν στριφτάδικα αυτοκίνητα, σε μία στριφτερή διαδρομή..;;)
Εύγε!!!
ΥΓ. Το ότι αυτοί είχαν Focus RS και εγώ Focus 1.8, δεν κάνει κανέναν από εμάς λιγότερο ή περισσότερο Petrolhead! Το ευχαριστήθηκαν και αυτοί, αλλά και εγώ (ο καθένας για τους δικούς του λόγους του και στα δικά του μέτρα)!
Απολαύστε υπεύθυνα!

Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Εισάγετε εδώ το σχόλιο σας...