Το τσίμπημα του Σκορπιού... (Grande Punto Abarth Esseesse)

Εποχή 2009-2010...

Έχω πάει στην Έκθεση Αυτοκινήτων που γινόταν τότε, για να γνωρίσω από κοντά τα νέα μοντέλα...

Ο πραγματικός λόγος, για τον οποίο πάω στις εκθέσεις, είναι για τα Test Drives που γίνονται εκτός του εκθεσιακού χώρου, το οποίο θα αναφέρω σε άλλο post, αλλά γίνεται και το κλασικό: 

μπαίνω-κλείνω πόρτα-κρατάω τιμόνι-αλλάζω ταχύτητες-βλέπω πλαστικά-φαντάζομαι-ονειρεύομαι-σχολιάζω με άλλους κτλ..

Εκείνη την εποχή, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, "κατέβαζαν" για Test Drive τα καλά και γρήγορα μοντέλα, για να "γλυκάνουν" τον κόσμο να "επενδύσει" και όχι τα "πράσινα" και οικολογικά όπως τώρα.. Άλλες εποχές όμως..

Ένα από τα διαθέσιμα αυτοκίνητα για Test Drive, ήταν το Grande Punto Abarth Esseesse.. 

Αγριο, επιβλητικό, λευκό, φιμέ τζάμια, χαμηλό, με κάτι 18άρες που κάλυπταν τους θόλους και απορούσες αν στρίβει καν ο τροχός και γενικότερα ότι πιο κραυγαλέο εκείνη την περίοδο...

Πήρα το χαρτάκι μου, ήρθε η σειρά μου, μπαίνω μέσα.. Αμάν.. Αίσθηση αγωνιστικού εδώ... 

- Καλησπέρα!

- Καλησπέρα! Πάμε για βόλτα;

- Ναι, φυσικά!

- Ξέρετε, επειδή μας κάνουν παρατηρήσεις και είναι το παλιό αεροδρόμιο κτλ κτλ, να το πάμε λίγο χαλαρά..

- Ναι, φυσικά!

- Πάμε!

Βάζουμε μπρος, ξεκινάμε.. Άγριο πράγμα.. Με το που πάταγες λίγο, άρχιζε να "φουσκώνει" η τουρμπίνα, να ακούγεται και σε κάθε άφημα να ξεφυσσάει...

- Ξέρετε, λίγο χαλαρά, δε μας αφήνουν να πατάμε..

Τι χαλαρά λέει;; Με 50-60 πήγαινα το πολύ και πάνω από 3.000 στροφές δεν ανέβασα ποτέ (δε με άφηνε.. όλο σιγά έλεγε, ώπα, ώπα, κτλ).. Βρε άνθρωπε, τι να δω, πως πάει στην κίνηση στην Κηφισίας για να πάω στη δουλειά μου..;;

Τελειώνει το Test Drive, σας άρεσε, ναι φυσικά, ωραία πάρτε την καρτούλα μου και ότι χρειαστείτε..

Πωλητής.. και να το έπαιρνα, πως θα έπαιρνα τέτοιο εργαλείο, χωρίς να δω τι κάνει..;;

Λεω δε γίνεται να φύγω έτσι.. Θα το ξανακάνω.. (είχα δει άλλους συνοδηγούς πιο χαλαρούς που αφήνανε λίγο να πατήσεις..)

Μπαίνω με έναν άλλον, χαρούμενος, με μπλοκ και χαρτιά στο χέρι..

Λέω την κάτσαμε, και άλλος πωλητής και άλλος χρόνος χαμένος, πάλι κόψε-κόψε..

- Ξέρετε για το αυτοκίνητο; (ωχ, πάλι σε πωλητή πέσαμε..)

- Πείτε μου λίγο..

- Μπλα, μπλα, μπλα (ούτε που άκουγα, περίμενα πότε θα ξαναβάλουμε μπροστά τον πύραυλο..)

  Ωραία, πάμε λίγο χαλαρά μόνο, εδώ που έρχονται και φεύγουν όλοι.. (Ουφ..)

- Σταματήστε λίγο εδώ.. (τι έκανα πάλι, ούτε που ξεκινήσαμε..)

Πατάει ένα κουμπάκι, Race το έλεγαν, Sport το έλεγαν, θα σας γελάσω..

Σαστίζω.. Τι κάνει..;;;

Και μου λέει, χαρακτηριστικά:

- Δώσε ότι έχεις!!! 

Και χαμόγελάει.

Τι είπε;;; Άκουσα καλά;; Δισταγμός, το σκέφτομαι, το είπε, δε μπορεί να άκουσα τόσο λάθος, το έβαλε στο Race, έχει κοκκινίσει όλος ο πίνακας οργάνων.. #tiginetaiedo??

Και δίνω!! Δίνω τα πάντα!! 

Το "εργαλείο" φορτώνει με ασύλληπτους ρυθμούς, πλησιάζει η πρώτη ανοιχτή παρατεταμένη, αφήνω λίγο το γκάζι.. 

- Τι κάνεις; Μην αφήνεις;;

Δεν αφήνω... Ξαναπατάω!! Έχουμε πιάσει κάτι του στυλ 130-140+ σε ένα μικρό δρομάκι...

Αμάν!!!

Κόβω... Το πρώτο κόψιμο έρχεται, όσοι έχουν κάνει test-drive εκεί ξέρουν... Ξανά πάλι, war mode!!

Ο τύπος ατάραχος.. Παναγία μου! Τι γίνεται εδώ;;

Και αφού λυσσομανάμε για αρκετή ώρα, το εργαλείο φυσάει και ξεφυσάει, κάνω τη μαγική ερώτηση:

- Ωραία όλα αυτά, γκάζι είδα ότι έχει (του σκοτωμού, όχι έχει..), φρένα έχει..;;

- Βλέπεις την πινακίδα εκεί στο βάθος;

- Ναι.

- Εκεί στρίβουμε και μπαίνουμε μέσα, τελειώνει το test drive. Πάτα, όσο θες και μετά όταν νομίζεις ότι είναι ώρα, τσαρουχώνεις και στρίβουμε για μέσα.. Στόχος είναι να μην το περάσουμε!

Μαζέυω χλμ και εκεί γύρω στα 110-120 (κάπου εκεί το υπολόγισα), λέω, Παναγιά μου, δε θα μπούμε ποτέ μέσα, φρένα!!

Ένα αόρατο χέρι, εμφανίζεται μπροστά, το αμάξι κάνει έναν ήχο επιβράδυνσης (δε μπορώ να το περιγράψω καλύτερα) και φρενάρει πολύ πριν την πινακίδα... Τι έγινε εδώ;;

Χαμογελάει..

- Τι λέτε έχει φρένα;

Χαμογελάω, λέω: "ναι, μάλλον έχει.."

- Ωραία, πάμε να μπούμε τώρα μέσα... Βάζουμε πρώτη (αφού είχα σταματήσει τόσο πριν) και μπαίνουμε.

Στο τέλος, μου ξεφουρνίζει είμαι από το τάδε περιοδικό, κτλ κτλ.. Δεν έχει νόημα το περιοδικό ή ποιος ήταν..

Το πως πέρασα..;;

Σε ευχαριστώ πολύ! Δε θα το ξεχάσω ποτέ!

Ούτε το αυτοκίνητο, ούτε αυτή την ευκαιρία που μου έδωσες..!

Σας χαιρετώ!